Statusupdate

Het is een tijdje geleden sinds ik voor het laatst iets van me heb laten horen. Sorry. Maar ik heb wel goede redenen. Ten eerste (en misschien wel het allerbelangrijkste) heb ik sinds een week geen internet meer. Ten tweede was ik ziek. Ik moet toegeven dat ik de afgelopen 2 weken de minder leuke kanten van Ecuador heb leren kennen, maar ook de behulpzaamheid (is dat een woord?) van de bevolking. Eerst de negatieve dingen dan maar. Zoals ik al eerder had gemeld was mijn camera na mijn trip naar Tena gestolen. Daarna aan het eind van de week werd ik ziek. Toen het eten wat mijn buikpijn veroorzaakte eruit was voelde ik me gelukkig weer goed, maar ik moest wel mijn trip naar Mindo daarom een dag inkorten. Vervolgens had ik in Mindo een leuke tijd, maar mijn mobieltje werd wel gestolen. De dag erna ging ik naar poco del choco, maar op maandag werd ik ook daar ziek. Uiteindelijk was ik zo ziek dat ik op woensdag naar een kliniek in Mindo ben gereisd, waar ik medicijnen kreeg (voor in totaal maar 15,85 USD!). Ik kon ook verblijven bij een kennis en vrijwel alles werd voor me betaald. De mensen hier zijn enorm gastvrij.
Nu de leuke dingen!
Ik begin met het project van de laatste drie dagen in Quito: Abuelitos y abuelitas. Op deze plek gelegen tussen de universiteiten in Quito kunnen arme opaatjes en omaatjes ontbijten, lunchen, maar vooral zich vermaken. Velen krijgen thuis weinig te eten of worden slecht mishandeld. Dit als ze al een huis hebben. Sommigen moeten uren wachten op een bus waar ze kunnen instappen (dat is erg moeilijk als je een oudje bent hier). Het eten wat ze kunnen geven berust op giften en op het geld dat ze verdienen met het verkopen van tweedehands kleren en zelfgebakken brood. Mijn werk was eigenlijk hetzelfde als bij villa ticca: kleurplaten uitdelen, kleuren, puzzelen, helpen met de ochtendgymnastiek, praten, het uitdelen van voedsel en het afwassen van borden. Helaas heb ik er geen fotos van kunnen maken!
De middagen had ik vrij. Op woensdag had ik echter nog spaans en s avonds zijn we met zijn allen uitgegaan in een club! CHevre (cool) zoals ze hier zeggen! Donderdag en vrijdagmiddag stonden bij mij in het teken van het verkrijgen van een nieuwe camera. Omdat alles wat geimporteerd is hier ziek duur is, ben ik op vrijdagmiddag naar Centro commercial de Montufar gegaan. In dit soort van winkelcentrum worden tweedehands (ofwel: gestolen) elektronische apparaten verkocht. Mijn camera kon ik niet vinden, maar voor 68 USD heb ik wel een nieuwe gekocht! Helaas heb ik geen oplader, omdat ik te ziek was om terug te gaan...
In het weekend heb ik Mindo bezocht; de hotspot voor vogelaars. De biodiversiteit is er enorm! De eerste dag heb ik een prive birdwatchingtour gedaan en enorm veel vogels gezien! s Middags heb ik een chocoladetour bij Quetzal gedaan en enorm veel geleerd (en geproefd) over het chocoladeproces. Daar heb ik ook drie geweldige Australische dames leren kennen. Een moeder die op pad was met haar twee dochters. s Avonds hebben we nog warme chocomel gedronken (echt heerlijk!) en de dag erna ben ik met hen op pad geweest naar het mariposarium (vlindertuin) en de cascadas (watervallen). Vervolgens moest ik nog reizen naar un Poco del choco. Eerst met de ene bus naar La Armenia, vervolgens wachten op de bus naar Tullipe en toen die niet kwam, liften en het laatste stuk met de taxi naar het reservaat. Ik vertrok om 16:20 van het hostal en pas om 21:00 was ik op plaats van bestemming (het is in totaal ongeveer 20 km...).
Gelukkig werd ik warm ontvangen door de eigenaar van het reservaat, Wilo, en een PHD student, Jose. Er is hier helaas alleen maar internet op de telefoon van Jose... De omgeving is wel prachtig: er zijn enorm veel soorten planten, vogels, vlinders, kikkers en zelfs slangen! Helaas was ik de eerste halve week erg ziek, dus heb ik er niet van kunnen genieten. Nu geniet ik daarentegen vollop!
Op het moment ben ik in Las Tolas en vanmorgen ben ik in een melkwagen naar Tullipe gereisd voor het museum. Een gezin heeft me de hele weg omhoog gebracht zonder er iets voor terug te willen!
Vanavond is er feest omdat de vele Amerikaanse vrijwilligers morgen vertrekken. Ik ben benieuwd naar deze fiesta! Ik zal zo snel mogelijk weer wat laten horen, maar ik denk dat ik pas volgende week zondag weer internet en tijd heb. Hasta Luego!