Afscheid bij villa ticca en vooruitzicht

Vandaag heb ik afscheid genomen van de kinderen van Villa Ticca, omdat ze morgen hun graduación hebben. Het was een feestelijke, maar trieste dag en de kinderen waren enorm druk. Feestelijk, omdat het de laatste schooldag is en de kinderen dan allemaal lekker eten (zoals frietjes) krijgen en leuke dingen doen (salsa dansen, ik heb mijn les van gister direct in de praktijk kunnen brengen!), maar triest omdat niet alleen ik, maar ook 3 andere vaste Nederlandse vrijwilligers na twee jaar dienst terug keren naar huis.
De leidsters hadden voor ons allemaal iets moois gemaakt dat werd gegeven door de kinderen. ZO schattig!
Maar het staat hier natuurlijk niet alleen in het teken van de graduación van de kinderen; vandaag had ik ook mijn eigen diploma uitreiking! Ik heb er in totaal 15 minuten van kunnen genieten, omdat toen de internetverbinding wegviel. Maar goed, het was leuk!
Morgen wordt het schooljaar hier dus afgesloten met een graduación, waardoor ik extra vroeg klaar ben. Dat betekent dus: reizen! Het plan is om naar Tena (een plaatsje in de jungle) te gaan en vanuit daar wat te ondernemen. Als ik terugkeer in Quito, ga ik echter niet terug naar mijn gastgezin. Omdat de paus naar Quito komt, is het vrijwel onmogelijk om van het huis naar het centrum te reizen en omdat ik halve dagen werk, zou ik elke dag iets van 4 uur in het centrum moeten blijven rondhangen. Bovendien is het gezin tot dinsdag op reis, dus ik kan überhaupt niet terugkeren. Om deze reden zal mijn volgende verslag op zich laten wachten tot woensdag!
Er was ook wat sprake van miscommunicatie met het gastgezin. Ik heb via mijn reisorganisator afgesproken dat ik 3 weken in het gezin blijf en daar 3 maaltijden per dag voor krijg. Het gastgezin heeft echter alleen voor 20 dagen voor het verblijf en ontbijt betaald gekregen. Ook wisten ze pas een paar uur van tevoren dat ik zou komen!
Uiteindelijk zijn we er samen uitgekomen en ze zijn hartstikke aardig voor me. Ze hebben me verteld dat als ik ooit nog terug kom in Quito, dat ik altijd bij ze terecht kan!
Dus mensen (trouwens bedankt voor het lezen van mijn blog! Ik had nooit verwacht dat zoveel mensen me zouden volgen!), even wachten en dan komt het verslag van mijn volgende avontuur!